این خلاصه به بیماران کودکان می‌پردازد. گال در بزرگسالان به طور جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

گال (Scabies)

گال یک آلودگی انگلی بسیار خارش‌دار در اپیدرم است. این بیماری توسط انگل اجباری انسانی به نام سارکوپتس اسکابیئی وار هومینیس (Sarcoptes scabiei var hominis) ایجاد می‌شود و از طریق تماس مستقیم پوست به پوست منتقل می‌شود و به ندرت از طریق اشیاء آلوده (فومایت‌ها) نیز انتقال می‌یابد. گال تمامی گروه‌های قومی و سطوح مختلف اجتماعی-اقتصادی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در کودکان خردسال شایع‌تر است. این بیماری به شدت مسری است و بین افرادی که در تماس نزدیک یا فضاهای زندگی مشترک هستند، گسترش می‌یابد. شیوع‌های مکرر در مدارس، خانه‌های گروهی و یتیم‌خانه‌ها رخ می‌دهد، جایی که تماس مستقیم با افراد آلوده معمول است. شایع‌ترین عوامل مستعدکننده شامل ازدحام جمعیت، فقر، سوءتغذیه و بی‌خانمانی است. سایر شرایط مستعدکننده شامل وضعیت ایمنی ضعیف، عفونت HIV و ناتوانی‌های شدید ذهنی یا جسمی است.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌ها معمولاً حدود ۳ هفته پس از آلودگی اولیه توسعه می‌یابند. شایع‌ترین تظاهر بالینی گال در نوزادان، ظهور پوسچول‌ها (تاول‌های چرکی)، وزیکول‌ها (تاول‌های کوچک) و پوسته‌ریزی است. کف دست‌ها و پاها، انگشتان، صورت و پوست سر بیشترین درگیری را دارند. امپتیگو ثانویه و اگزمایی شدن شایع است. علامت اصلی آلودگی خارش است و در نوزادان جوانی که هنوز پاسخ خارش هماهنگ را توسعه نداده‌اند، این می‌تواند به صورت مالیدن سر به مراقب، تحریک‌پذیری، بی‌خوابی، تغذیه ضعیف و عدم رشد ظاهر شود.